کد مطلب:47405 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:19

گنجینه پرسمان » قرآن

بلوغ اجتماعي، از نظر قرآن كريم چه نوع بلوغي است؟

رشد اجتماعي افراد به حسب زمان و مكان و شرايط ديگر مختلف است; زيرا رشد اجتماعي انسان; مانند ساير خصوصيات روحيش از روز نخست، آن گونه كامل نبوده، كه ديگر صلاحيت تكامل و ترقي را نداشته باشد، بلكه اين رشد مانند، ساير خصوصيات روحي و ادراكي او هميشه همدوش تكاملات مادي و معنوي انسان رو به جلو رفته و متكامل شده است، طبعاً منشأ آن چون از دو حالت علم و ارادة انساني تشكيل شده است، داراي تكامل تدريجي است.

از نظر قرآن كريم، رشد اجتماعي عبارت است از:

1. شناختن نعمتها و بجا آوردن شكر آنها: قَالَ رَبِّ أَوْزِعْنِيَّ أَنْ أَشْكُرَ نِعْمَتَكَ الَّتِيَّ أَنْعَمْتَ عَلَيَّ وَ عَلَيَ وَ َلِدَي;(احقاف،15) ميگويد: پرودگارا! مرا توفيق ده تا شكر نعمتي را كه به من و پدر و مادرم دادي بجا آورم...، اين تعبير نشان ميدهد، انسان عاقل، در چنين سن و سالي هم از عمق وسعت نعمتهاي خدا بر او آگاه ميگردد و هم از خدماتي كه پدر و مادر به او كرده است.

2. توفيق به جا آوردن اعمال صالح: وَ أَنْ أَعْمَلَ صَـَـلِحًا تَرْضَغهُ...;(احقاف،15) و عمل صالحي انجام دهم كه از آن خشنود باشي....

3. ايمان و اطاعت از فرمان الهي: وَ إِنِّي مِنَ الْمُسْلِمِين;(احقاف،15) و من از مسلمينم.

4. صلاحيت مباشرت داد و ستد: فَإِنْ ءَانَسْتُم مِّنْهُمْ رُشْدًا فَادْفَعُوَّاْ إِلَيْهِمْ أَمْوَ َلَهُم;(نسأ،6) اگر در آنها رشد ]كافي[ يافتيد، اموالشان را به آن بدهيد، آية فوق، اشاره به اين نكته دارد كه اگر يتيمان از نظر رشد عقلي براي ادارة امور مالي به رشد كافي رسيدند، ثروت آنها را باز گردانيد.

بلوغ اجتماعي در قانون جمهوري اسلامي، در سن 16 سال شمسي منظور شده; يعني سني كه فرد بتواند تشكيلات اجتماعي و شئون زندگي خود را، خود اداره كند، خوب را از بد تشخيص دهد و براي تصميمگيري در تعيين رهبري، حاكم لايق و شايسته را تشخيص دهد افراد در چنين سني، به آن چنان ايمان محكمي، برسند كه كفر و نفاق را تشخيص دهند و در حوادث و رويدادهاي اجتماعي، دچار دودلي و اضطراب نگردند.( ر.ك: تفسير نمونه، آيت الله مكارم شيرازي و ديگران، ج 3، ص 270و271; ج 21، ص 328ـ330، دارالكتب الاسلامية / تفسير الميزان، علامه طباطبايي;، ترجمه استاد محمدرضا صالحي كرماني، ج 4، ص 157، نشر بنياد علمي و فكري علامه طباطبايي / ر.ك: مباني حكومت اسلامي، آيتالله جعفر سبحاني، ص 112، انتشارات توحيد. )